Wg WHO częstość występowania otyłości na świecie potroiła się w latach 1975 -2016. Szacuje się, że ponad 1,9 miliarda dorosłych osób ma nadwagę, a dalsze 650 milionów jest otyłych.
Jak stwierdzić, czy jesteś otyły?
Najpowszechniej stosowaną metodą sprawdzenia, czy masz zdrową wagę, jest wskaźnik masy ciała (BMI).
BMI jest miarą tego, czy Twoja waga jest odpowiednia dla Twojego wzrostu. Aby obliczyć swój wynik, można skorzystać z kalkulatora zdrowej wagi NHS BMI.
Dla większości dorosłych BMI od:
- 18,5 do 24,9 oznacza, że masz prawidłową wagę
- od 25 do 29,9 oznacza nadwagę
- od 30 do 39,9 oznacza otyłość
- 40 lub więcej oznacza, że jesteś poważnie otyły.
BMI nie jest używany do diagnozowania otyłości, ponieważ ludzie, którzy są bardzo umięśnieni mogą mieć wysoki wskaźnik BMI bez dużej ilości tłuszczu.
Jednak dla większości ludzi BMI jest użytecznym wskaźnikiem tego, czy mają oni zdrową wagę.
Ryzyko związane z otyłością
Bardzo ważne jest, aby podjąć kroki w celu zwalczania otyłości, ponieważ oprócz powodowania oczywistych zmian fizycznych, może ona prowadzić do wielu poważnych i potencjalnie zagrażających życiu schorzeń.
Do najczęstszych należą:
- cukrzyca typu 2
- choroba wieńcowa serca
- niektóre rodzaje raka, takie jak rak piersi i rak jelita grubego
- udar mózgu
- otyłość może również wpływać na jakość życia i prowadzić do problemów psychologicznych, takich jak depresja i niska samoocena.
Leczenie otyłości
Strategia leczenia zachowawczego otyłości powinna uwzględniać: modyfikacje stylu życia oraz farmakoterapię. W dalszej kolejności, przy braku efektu leczenia zachowawczego można sięgać po procedury endoskopowe oraz chirurgię bariatryczną.
Modyfikacja stylu życia stanowi szeroki aspekt, w którym zawiera się kombinacja: zmiany przyzwyczajeń dietetycznych oraz wprowadzenie indywidualnej diety, zwiększenie aktywności fizycznej, wsparcie psychologiczne.
Jeśli sama zmiana stylu życia nie pomoże Ci schudnąć, należy rozważyć leczenie farmakologiczne. Powinno być ono rozważone jako element kompleksowego leczenia otyłości. Farmakoterapia pomaga pacjentom w utrzymaniu diety, redukuje czynniki ryzyka związane z otyłością oraz poprawia jakość życia.
W niektórych przypadkach może być zalecana operacja odchudzająca. Chirurgia bariatryczna jest leczeniem z wyboru, kiedy wszystkie inne metody lecznicze są nieskuteczne. Terapie chirurgiczne oferują większą redukcję masy ciała, ale mają potencjalnie większy wpływ na zdrowie pacjenta poprzez ich inwazyjny charakter związany ze śmiertelnością pooperacyjną oraz działaniami niepożądanymi.
Nadejście minimalnie inwazyjnych terapii endoskopowych stanowi brakujący pomost w leczeniu osób otyłych, pomiędzy leczeniem zachowawczym a chirurgiczną interwencją. Obecnie dostępne są różne endoskopowe techniki bariatryczne, co powoduje, że terapie te mogą być bardziej spersonalizowane i dobrane do pacjenta i jego chorób współistniejących. Procedury te mają różny stopień efektywności, trwałości i ryzyka oraz działań niepożądanych. Terapie endoskopowe są mniej inwazyjne niż chirurgia i mogą precyzyjnie wpływać na obszar przewodu pokarmowego który jest odpowiedzialny za patofizjologię otyłości oraz chorób towarzyszącym, np. cukrzycy typu 2. Do terapii endoskopowych leczenia otyłości należą: implantacja balonów wewnątrzżołądkowych oraz endoskopowa plastyka żołądka (endoskopowe zakładanie szwów).
